Uraz, przeciążenie czy też zmiany zwyrodnieniowe mogą okazać się początkiem dolegliwości bólowych barku. Jeśli zastosowane leczenie niechirurgiczne nie zminimalizuje dyskomfortu u pacjenta, to konieczne będzie wykonanie artroskopii barku. Ten małoinwazyjny zabieg najczęściej wykorzystywany jest przez specjalistów do diagnozowania, wizualizacji oraz leczenia problemów wewnątrz stawu. Na czym polega artroskopia barku i jak przebiega postępowanie pozabiegowe?
Budowa barku
W skład kompleksu barkowego wchodzi kość ramienna, powierzchnia stawowa łopatki oraz obojczyk. Wyróżnia się staw ramienny, określany barkowym, barkowo-obojczykowy, mostkowo-obojczykowy oraz połączenia łopatkowo-żebrowa i przestrzeń barkową. Za stabilizację oraz utrzymanie głowy kości ramiennej w stawie odpowiadają mięśnie, więzadła, obrąbek i torebka stawowa. Anatomia barku dostosowana jest do wykonywania niezwykle złożonych ruchów za sprawą kolistego kształtowi. W przypadku choroby, urazu czy też degeneracji każdemu ruchowi może towarzyszyć ból barku.
Jakie są wskazania do wykonania zabiegu artroskopii barku?
Uszkodzenie obrąbka stawowego, przyczepu ścięgna głowy długiej mięśni dwugłowego ramienia czy silne zdegenerowany lub zerwany stożek rotatorów, to tylko kilka z przyczyn, dla których artroskopia barku może okazać się jedynym sposobem na uporanie się z dokuczliwą kontuzją. Lekarz przeprowadza zabieg w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Czas jego trwania uzależniony jest od celu i rozległości obszaru, który jest jemu poddawany.
Artroskopia barku i jej zalety
Zabieg mający na celu zniwelować ból barku nie obciąża organizmu, ani też nie narusza tkanek. Artroskopia barku to zdecydowanie mniejsze ryzyko infekcji niż ma to miejsce w przypadku otwartych form operacyjnych. Pacjenci szybciej też wracają do zdrowia. Rekonwalescencję można rozpocząć już po kilku dniach od zabiegu, wspomoże ona odzyskanie prawidłowej motoryki stawu i reedukację funkcjonowania całego kompleksu barkowego.